Biçimin İşlevi, tekrarlama ve farklılaşmaya dayanan yeni bir biçim kuramı önerir. Bu kuram, mimarlığı, çevreyle ilişkimize hükmeden özcü yaklaşımlardan sıyırmayı ve yapıları, giderek karmaşıklaşan çevremizi tanımlayan neden ve unsurların çeşitliliği içinde değerlendirmenin, “maddesellik” fikrini hem fiziksel hem de fiziksel olmayanı kapsayacak şekilde genişletmekle mümkün olacağını savunur. Bu aynı zamanda, yapılı biçimlerdeki işlevin yukarıdan aşağı doğru inen bir neden-sonuç ilişkisi içinde değil, çeşitli girdiler arasında çalışan bir çapraz işlem olarak kavramsallaştırılmasına olanak tanıyarak, onu matematik, biyoloji ya da bilgisayar bilimlerinde anlaşıldığı şekliyle kurgular. Kurgulamayı, biçimler ile onların tamamlayıcı parçaları ve bağlamı arasındaki karşılıklı etkileşime yardımcı olan bir çapraz işlev olarak tanımlayan Biçimin İşlevi, bu parçaların ya da maddi sistemlerin duyusal istekler ile üretim ve teknikle ilgili konular da dahil olmak üzere bir dökümünü ortaya koyar, bunların yenilikçi biçimler meydana getirmek için nasıl kurgulanacağını çözümler. Bu maddi sistemleri farklı şekillerde tekrarlayıp birleştirerek ve çeşitli konuları işin içine katarak, farklı algı ve etkiler veren benzersiz hibrit kurgular meydana getirmek için bir çapraz işlemin nasıl kullanılabileceğini gösterir. Böylesine bir yaklaşım, biçimi tekil gerekçelerden, kimliklerden ya da anlamlardan kurtararak, hem güncel kültürdeki farklılıklar hem de diğer önemli konular üzerinde düşünülmesini sağlar.